Uncategorized

Wala na kasing bago (English&Tagalog)

Ako yata yung taong laging gutom sa experience. Ako lang ba ang ganito? Yung hindi kuntento sa mga kaalaman at experience sa buhay at laging gustong may matutunan. Actually, sa mga materyal na bagay, dedma na lang eh. Sa mga experience at adventure lang talaga, parang gusto kong palagi na may bago. Because I know that experience and knowledge cannot be stolen, and it is meant to be learned and earned. 

Anyway, sa totoo lang napa blog ako dahil there are times that I realized I want so much in life and there is more that I can do. I get so bored of what I am doing today and cannot stop over thinking if I will push my wants and set a side my needs. Maybe this is psychologically part of adulthood. When you are in the middle age and you get so worried about stuffs. Haaay, I cannot wait to get over this. After all that i have been through, I cannot just stop and quit. I can do better. 

Barko yan, cruise ship. Dati wala yan sa utak ko at wala akong idea sa pagwowork sa barko. Pero mula nung maging boyfriend ko na si Kerk, at nung magka idea ako sa work doon na pwede din pala ang photographer don, naging curious ako. Parang gusto kong ma-try. Dahil ayoko na rin magwork sa bahay dito sa Madrid. Gusto ko ngang makasubok ng bago. Pag talagang di mo pa nakikita kung ano talaga ang gusto mo di ka talaga mapapakali sa buhay mo. You will fail 10x, and stand up 11x. 

That is what we have in life overseas. 

Nababagot ako. Lagi na lang kasing work, wala ka man lang oras sa sarili. Yun, sa mga bakasyon sa Pinas, yun ang pag-asa at pinaka pahinga. If only we could be a happy go lucky person. Kaso being a responsible individual is very hard and risky. Claro, iririsk mo ang mga bagay na makakapagpasaya sayo just because you have to be a responsible person para someday wala kang pagsisisihan. Ako pa naman yung taong takot magkamali. Hindi dahil sa gusto ko maging perfect, imposible yun. Takot lang ako magkamali because when I do, my loved ones will leave me and treat me as if they are very regretful of having me. I do not want to feel that lalo at sa mga mahal sa buhay ko lang ako kumukuha ng lakas ng loob at kaligayahan araw araw. 

I am always craving for adventure. Lalo na kapag sawang sawa na ako sa sentimiento ng buhay ko at as in ayoko na ikwento sa mga kaibigan ko ang paulit ulit kong storya, damn, gusto ko na lang kumawala at mawala para tumakas. But when I feel I want to be selfish, I cannot just be. Next time ipopost ko ang mga “blues” ko dito. 

At the moment, gusto kong huminga,Magpahinga, magrelax at humugot ng panibagong lakas. Dahil yung naka stock ko, ubos na. 🙈🙊🙉